Κόσμος

Middle East Eye: Τραμπ ή Χάρις; Η κυβέρνηση της Τουρκίας δεν μπορεί να αποφασίσει τι θα ήταν καλύτερο

Διεισδυτική ανάλυση του Middle East Eye αποκαλύπτει λεπτομέρειες από το περιβάλλον του Τούρκου προέδρου και εντοπίζει με ποια πλευρά των αμερικανικών εκλογών θα συμπαραταχθεί.

Η Τουρκία έχει κρατήσει σιγή ιχθύος για τους υποψηφίους, αλλά κάποιοι που βρίσκονται κοντά στον Ερντογάν προτιμούν τον Τραμπ, ενώ άλλοι προτιμούν μια σταθερή σχέση με την Χάρις.

Τούρκοι αξιωματούχοι, που μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας στο Middle East Eye, πιστεύουν ότι οποιοδήποτε από τα δύο αποτελέσματα θα είχε επακόλουθο αντίκτυπο στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, καθώς και στην περιφερειακή και παγκόσμια δυναμική. Πολλοί παρατηρητές στην Τουρκία πιστεύουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν περιμένει τα αποτελέσματα των εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες προτού λάβει τις δικές του πολιτικές αποφάσεις, ακόμη και για τη στελέχωση του τουρκικού υπουργικού του συμβουλίου.

Ωστόσο, οι αξιωματούχοι ήταν ιδιαίτερα και ασυνήθιστα σιωπηλοί σχετικά με τον υποψήφιο που προτιμούν σε αυτή την προεκλογική περίοδο.

Δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης υποστήριξαν τον Σεπτέμβριο ότι ο Ενρτογάν προσπάθησε να κανονίσει συνάντηση με την Καμάλα Χάρις στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, αλλά αρκετοί Τούρκοι αξιωματούχοι το διέψευσαν. «Ορισμένοι αξιωματούχοι εξέφρασαν την ιδέα, αλλά τελικά δεν είχε γίνει επίσημη πρόταση στην ομάδα της Χάρις», δήλωσε στο MEE πηγή που γνωρίζει το περιστατικό. «Κρατήσαμε αποστάσεις και από τους δύο υποψηφίους και δεν είχαμε επιδιώξει συνάντηση ούτε με τον Τραμπ».

Η μη εμπλοκή της Τουρκίας με τους υποψηφίους οφείλεται σε δύο λόγους, λένε πηγές στην Άγκυρα. Πρώτον, η Άγκυρα βρίσκεται σε βαθιά σύγχυση σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις -πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα- μιας προεδρίας Trump ή Harris για τη σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ.

Πολλοί από το περιβάλλον του Ερντογάν πιστεύουν ότι μια προεδρία Τραμπ θα μπορούσε να πάει καλά με την κυβέρνησή του, επειδή οι δύο τους έχουν ιστορικό συχνών κοινών δεσμεύσεων, όπως τηλεφωνήματα και συναντήσεις, παρέχοντας χώρο στον Τούρκο πρόεδρο να προβάλλει την άποψή του για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια μιας κλήσης το 2019, ο Τραμπ έδωσε στον Ερντογάν το πράσινο φως για τη διεξαγωγή μιας στρατιωτικής επίθεσης στη βόρεια Συρία, η οποία επέτρεψε στην Άγκυρα να καταλάβει περιοχές και να στερήσει από τις συμμαχικές με τις ΗΠΑ συριακές κουρδικές ένοπλες ομάδες μια συνεχή επικράτεια πέρα από τα τουρκικά σύνορα. Όταν η Ουάσινγκτον επέβαλε κυρώσεις στην Τουρκία για την αγορά των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας S-400, ο Trump επέλεξε επίσης το ελαφρύτερο πακέτο από τις κυρώσεις που του προτάθηκαν. Παρά τα σκαμπανεβάσματα, όπως η επιβολή κυρώσεων από τον Trump σε Τούρκους Υπουργούς για τη φυλάκιση του Αμερικανού πάστορα Andrew Brunson το 2018, πρόσωπα από το περιβάλλον του Erdogan πιστεύουν ότι οι δύο ηγέτες έχουν παρόμοια νοοτροπία και θα μπορούσαν να συνεργαστούν για ευρύτερους στόχους. Λένε ότι ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ, γαμπρός του Ερντογάν και πρώην ΤούεοςΥπουργός Οικονομικών, για παράδειγμα, είχε καλή σχέση με τον γαμπρό του Τραμπ, Jared Kushner. Ωστόσο, αρκετοί πολιτικοί του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και ορισμένοι κορυφαίοι γραφειοκράτες σε αρμόδια Τουρκικά Υπουργεία λένε ότι αυτή είναι μια παραπλανητική εικόνα της σχέσης της Τουρκίας με την Ουάσινγκτον επί διοίκησης Trump. «Λένε πάντα ότι ο Trump και ο Erdogan είχαν καλό διάλογο. Τι συγκεκριμένα πράγματα έχουμε πετύχει με αυτό;», δήλωσε κορυφαίος πολιτικός του ΑΚΡ.

Άλλοι λένε ότι τα τουρκικά Υπουργεία και οι θεσμοί δεν ήταν σε θέση να συνεργαστούν σωστά με τους Αμερικανούς ομολόγους τους λόγω της συνεχούς εναλλαγής αξιωματούχων στην αμερικανική πλευρά. Παραπονιούνται επίσης ότι ο Trump συχνά έδινε υποσχέσεις και συμφωνίες που δεν οδηγούσαν σε καμία πρόοδο ή συνέχεια. Εκτός από τις μεγάλες υποσχέσεις και τις δηλώσεις που αναζητούσαν προσοχή, ελάχιστα έως τίποτα δεν επιτεύχθηκε από κοινού κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Trump, λένε. Για παράδειγμα, παρά την εμφανή αντιπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden για τον Erdogan, οι δύο ηγέτες εξουσιοδότησαν τα Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας τους, καθώς και τις υπηρεσίες πληροφοριών, να συνεργαστούν και να επιτύχουν μια μέση λύση σε θέματα όπως η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Νωρίτερα φέτος, η Ουάσινγκτον συμφώνησε να υπογράψει συμφωνία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για μαχητικά αεροσκάφη F-16 με την Άγκυρα, αφού ο Erdogan επικύρωσε την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Η διμερής εμπιστοσύνη έχει σταδιακά αυξηθεί σε σημείο που οι δύο πλευρές συζητούν μια πιθανή πώληση πολεμικών αεροσκαφών F-35 επόμενης γενιάς στην Τουρκία και η κυβέρνηση Μπάιντεν περνάει μηνύματα στο Ιράν μέσω Τούρκων συνομιλητών στην Άγκυρα. Παρακολουθώντας και περιμένοντας Υπάρχει η προσδοκία μεταξύ ορισμένων Τούρκων αξιωματούχων ότι αυτή η δυναμική θα μπορούσε να διατηρηθεί μέσω μιας κυβέρνησης Harris. Η ίδια η Harris δεν έχει πολλές κόκκινες γραμμές στην εξωτερική πολιτική και η προσδοκία είναι ότι θα χρησιμοποιήσει τη γραφειοκρατία και τους γκουρού της εξωτερικής πολιτικής εντός του κατεστημένου των Δημοκρατικών για να διαμορφώσει μια θεσμική πολιτική. Για παράδειγμα, ο σημερινός σύμβουλός της σε θέματα εθνικής ασφάλειας, ο Philip Gordon, θα μπορούσε να θεωρηθεί εμπειρογνώμονας της Τουρκίας, καθώς έχει μεγάλη εμπειρία από την εργασία του στη χώρα και με την κυβέρνησή της. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μια σταθερή και διαπραγματεύσιμη σχέση και όχι τα σκαμπανεβάσματα της κυβέρνησης Trump. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η Άγκυρα τηρεί επιμελή σιωπή είναι ότι οι εκλογές είναι πολύ σφιχτές. Εδώ και εβδομάδες, οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ κοντά και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ένας υποψήφιος είναι πιθανότερο να αναδειχθεί νικητής. Οι προηγούμενες προσπάθειες της Άγκυρας να συνεργαστεί με αξιωματούχους του Trump πριν από τις εκλογές του 2016 ήταν επίσης διδακτικές. Η προσπάθεια της Τουρκίας να ασκήσει πιέσεις στον τότε σύμβουλο εθνικής ασφάλειας του Trump, Michael Flynn, απέτυχε μαζικά, όταν οι έρευνες σχετικά με τη δραστηριότητά του έθεσαν τις τουρκικές προσπάθειες στο ίδιο επίπεδο με τις ρωσικές εκστρατείες επιρροής. Αυτή τη φορά, η τουρκική κυβέρνηση δεν επιδιώκει περιπέτειες και διατηρεί μια by-the-book προσέγγιση των εκλογών.

Turkey has been tight-lipped about the candidates for the upcoming US presidential election.

Some close to Erdogan prefer Trump, while others favour a stable relationship with Harrishttps://t.co/ng8lgbhYoC

— Middle East Eye (@MiddleEastEye) November 1, 2024

Ειδήσες σήμερα:

Νετανιάχου: Για διαρροή απόρρητων εγγράφων συνελήφθη πρώην συνεργάτης του

Αντετοκούνμπο - Ομπάμα: Ο Τραμπ δεν καταλαβαίνει ότι μπορεί να είναι και μαύρος και Έλληνας (βίντεο)

Γαλλία: Βγήκε...τσεκούρι σε καβγά σε σταθμό τρένου στο Παρίσι